Die ene keer dat ik mij liet testen op een soa, was met 2 vriendinnen, in een invalidentoilet, in een ziekenhuis waar wij nog nooit waren geweest.
Mijn vriendin komt op een dag naar mij toe; “wil je met mij naar het ziekenhuis om een soa test te doen?” Er bestaan van die inloop-uren waar je heen kan zonder afspraak.
Wij achter de laptop een ziekenhuis zoeken die zo ver weg is dat het onmogelijk is om een bekende tegen te komen, want ja, dat is iets wat niemand leuk vindt. Zie je het al voor je? Zit je daar in de wachtrij, tegenover je wiskunde docent. Nee, die gênante situatie moeten we zien te voorkomen. (aan de andere kant, wat is er gênant aan het doen van een soa-test? Het is toch juist hygiënisch om te weten of je schoon bent van onderen?)
Afijn, wij een afspraak in gepland en nóg een vriendin weten te charteren. We gaan met z’n drieën, ik opperde; “als we gaan, dan gaan we ook allemaal een test doen, dan zijn we er toch”. Die derde vriendin zag het wel zitten, zij had niets te verliezen met haar vaste relatie van 5 jaar. De eerste vriendin daarentegen zat peentjes te zweten want die had een je-weet-wel telefoontje gehad van haar ex. En ik? Ach, ik had mezelf nog nooit getest dus eens moest de eerste keer wezen.
De ochtend van onze “soa-date”, wij de trein in, lachen gieren brullen. Je herkent ze wel, een groepje meiden die net iets té luidruchtig zijn terwijl je met je boek en je EarPods in een stiltecoupe zit.
Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis – na 3x verkeerd lopen, want ja, wij waren daar nog nooit geweest- , komen we aan op die bewuste afdeling, er zit een dame achter de balie die opkijkt en geen mimiek laat zien. Ze weet waar we voor komen want ze legt 3 steriele pakketjes op de balie. Er zit gebruiksaanwijzing in, als je klaar bent kun je het weer inleveren. Samen lopen we naar de toiletten, de eerste vriendin gaat het invalidetoilet in ik bedenk mij geen moment en zeg; “kom, met z’n allen tegelijk! Dat is veel sneller!” Een beetje beduusd staan mijn twee vriendinnen mij aan te kijken. We lezen aandachtig de gebruiksaanwijzing. Jij eerst! Roepen ze naar mij. Prima, ik ga eerst en laat zien hoe het moet.
Na de test moeten we nog om beurten een spreekkamer in om allerlei vragen te beantwoorden. O.a. hoeveel bedpartners heb je gehad? Welke anticonceptie gebruik je? Heb je al eens eerder een soa gehad? Na dit alles laten we onze telefoonnummers achter en krijgen we binnen een week via een sms onze uitslag.
Al met al staan we binnen een uur weer buiten.
“Ik heb me geschaamd, ik heb de billen uit mijn string gelachen en het was heel fijn om dit moment met vriendinnen te delen”.
Een week later wist ik dat ik geen soa had en ben ik met mijn vriendin langs de apotheek geweest.
Recente reacties